روشون نشده بگویند به قول شرلوک هلمز :))
مقاله‌ی فیزیک/زیست فرستاده شده به نیچر، در جواب یکی از داورها برای دفاع از پارامترهای انتخابی مدل پلیمرش ارجاع داده به آرتور کانن دویل:
"Once you eliminate the impossible, whatever remains, no matter how improbable, must be the truth"
مقاله‌ای درخشان از علی معظمی که به جای غر بی‌فایده و یا انکار مشکل، راهکار عملی دارد: برای کاهش درد، برای کمک کردن، دور هم جمع شویم. بیانی دیگر از «خانه‌های خود را قبله قرار دهید».
https://meidaan.com/archive/57261
به یاد میرحسین موسوی خامنه.
أمال مثلوثي - كلمتي حرة - SoundCloud
سریال خوب چی؟ دیشب یک ضرب پنج قسمت The Handmaid's Tale را دیدم. از خواب و زندگی افتادم ولی می‌ارزه کاملا.
الان یک استوری اینستاگرام از گردش شبانه در خیابان‌های معمولی تهران دیدم و آخ امان و داد و فریاد و وقتشه که بروم دنبال بلیت!
تو یک دنیای هیجان‌انگیز موازی، احتمالا یک جاسوس عالی‌رتبه‌ام یا یک کار‌راه‌انداز حرفه‌ای که رفته‌ام ماموریت و برگشته‌ام. در دنیای فعلی اما دو مهمان را باید به دست اقوام‌شان را می‌رساندم!
صبح ساعت پنج از خانه به فرودگاه برلین، پرواز به کلن، از فرودگاه رانندگی به بروکسل، ناهار در شهر، پنج عصر از بروکسل به فرودگاه کلن، پرواز از کلن به برلین، الان تازه خانه! به قولی صبح کی حالا کی؟
مثلا شما سینما میری قهرمان قصه در را باز می‌کنه می‌ره تو، به سالن اعلام می‌کنی؟ خب چشم داریم میبینیم مثلا فلانی دریبل زد، گزارشگر هم هست دیگه!
مهم‌ترین درس این جام ولی واسم این بود که هر جا و با هر جماعتی فوتبال نبین همان‌طور که سینما هم با هر جماعتی نباید رفت! دو سه تا از بازی‌های قشنگ جام تلف شد بدجور.
قشنگ‌ترین جام‌جهانی زندگیم بود، پر از قصه! تو مسابقه پیش‌بینی هم بین آنهایی که فعال بودم تقریبا آخر شدم! خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش و این حرفها!
رنگ لباس بلژیک ملهم از سیب‌زمینی سرخ کرده است! 🍟
این ترانه‌ی «گل» تتلو را تازه امروز شنیدم و به نظرم تکه‌ی آخرش بهترین چیزیه که به فارسی برای فوتبال خوانده شده و قشنگ میشه تو استادیوم هم‌خوانی‌ش کرد. آنجا که می‌خوانند «دروازه‌بان تیم ما خودش یک شیر ژیانه» تا آخر.
این‌را همکار انگلیسی‌مون فرستاده. دیوانه شده‌اند از استرس بازی امشب :))
در این حد که یک‌بار مهمانی غرب آلمان بودیم، دو ساعت رانندگی کردم مردم را بردم بلژیک سیب‌زمینی سرخ‌کرده خوردیم و برگشتیم! حالا یک قدمی هم زدیم ولی اصل انگیزه خود سیب‌زمینی بود.
حالا بازی را فرانسه برد، ولی بهترین سیب‌زمینی سرخ‌کرده دنیا را با فاصله بلژیک دارد!
باید برای مراسم فارغ‌التحصیلی الهام عکس انتخاب می‌کردم، گذارم افتاد به عکس‌های سفرهای ایرانمون. رقیق شدم کلی! یک سری از رفقای آن موقع را هم بعدها دعوامون شد. پیام دادم به یکیشون که یادش بخیر گذشته و امیدوارم زیاد ناراحت نباشی دیگر! از این مرورها باید بیشتر کنم.
