احسان @Ehsan63@persadon.com

دو هفته است که بعد از ده سال میرم کلاس ساز. قبلش چند ماهی تمرین کردم که دستم گرم شه. جلسه‌ی اول، پوست سازم را کشید و جلسه‌ی دوم گفت مضرابت کوچکه و یک مضراب بزرگتر بهم داد و یهو، دنیا زیبا شد.

از کلاس و معلم شانس آورده‌ام.

چنین مومنانه زیستنی را رشک می‌برم.

‏مریم زارعی که امسال در برلیناله فیلم دارد، یک سریال آلمانی بازی کرده که فوق‌العاده است: 4 Blocks.
حکایت خانواده مافیایی حمادی که درگیر تجارت مواد مخدر در برلینه. به نظر من تصویرش از برلین و آدمهایش خیلی واقعی‌تر از چرندی مثل «سگ‌های برلین» است.

یک انگیزه‌اش هم شاید از این بیایید که محدود بودن زمان و شتاب مرگ به سویت را جدی‌تر حس می‌کنی. خلاصه که دنیا دو روزه و تمام می‌شود زود. چرا نروم دنبال رویاهای قدیمی؟

چند وقته افتاده‌ام دنبال رویاهای رها شده‌ام. نمی‌دانم از اثرات گذار از جوانی به میان‌سالی است یا نه ولی هر چه که هست زندگیم را رنگی و پر شور کرده. بعد از ده سال ساز گرفته‌ام دستم، مشغول پروژه‌های علمی قدیمی و جدید مستقل خودم شده‌ام و قراره باز بنشینم سر زبان‌آموزی.

اینجا آنقدر خلوت و آرومه که هی می‌ترسم آرامشش را بهم بزنم. آرامش همین چهار پنج نفر که دور و بر همیم!

‏چقدر خوبه این مجموعه نوشته‌های سخایی و پادکست مربوطه‌اش. قشنگ خاطرات دهه هفتاد را میاره جلو چشمم، باور نمیشه اینقدر گذشته همه‌اش انگار همین گذشته‌ی نزدیکه تو پس ذهنم.
https://soundcloud.com/radiodastneveshteha/pkjgepysssj9

‏فکر کنم یکی از مشکلاتی که برای مجوز گرفتن داشت قاصدک، همان فضای اجرا و شرکت‌کنندگان بود و صدالبته پرچم شیر و خورشید روی میز جلوی مشکاتیان و شجریان.

‏این قسمت اخیر (دوازدهم) رادیو دست‌نوشته‌ها در مورد موسیقی ایران بعد از انقلاب، یک جایی توصیفی خیالی از اجرای قاصدک شجریان و مشکاتیان دارد که تاریکه و به فضای اثر می‌خورد. ولی ویدئوی آن اجرا هم هست و اتفاقا در فضای به شدت روشن. واسم عجیب بود سحر سخایی ندیده آن ویدئو را.

‏مرگ حقه ولی خبر فوت ابوالفضل زرویی نصرآباد به شدت غمگینم کرد. برای من نوجوان شیفته و تحت تاثیر دوران اوج نشریه مهر، زرویی نصرآباد از مهم‌ترین آدم‌هایی بود که هر هفته به انتظار صفحه‌اش و شعرهایش می‌نشستم. مهری که هیچ وقت تکرار نشد. خدایش بیامرزد.

‏تو قطار و از سر پیشنهاد‌های ساوند‌ کلاود یادم افتاد که قسمت مهمی از زمستان‌های سرد و تاریک دوران دکترا را صدای تارا تیبا نجاتم داد!

‏یوتیوب می‌گه ده سال پیش این را دیده‌ام. انگار آدم دیگری بودم و دنیای دیگری.

‏تو ساوند‌ کلاودم تصادفی رسیدم به یک ترانه از ریچی برومندان، یادم افتاد به روزگار جوانی که این همنوازی سه‌تار و گیتارش موسیقی متن حس پر شور آن روزهایم بود. خلاصه‌ی همه خوبی‌ها.
https://t.co/tmvfcznSXL‎

Careless Whisper - Vintage 1930's Jazz Wham! Cover Ft. Dave Koz (POSTMODERN JUKEBOX)

Listen to Careless Whisper - Vintage 1930's Jazz Wham! Cover Ft. Dave Koz (POSTMODERN JUKEBOX) by Ahmed Salem ♪♫ ♪♫ #np on #SoundCloud

Listen to Careless Whisper - Vintage 1930's Jazz Wham! Cover Ft. Dave Koz (POSTMODERN JUKEBOX) by Ahmed Salem ♪♫ ♪♫ #np on #SoundCloud
https://soundcloud.com/ahmed-hassan-salem/careless-whisper-vintage-1930s

‏مثلاً یک طرفدار ابی ساکن آلمان، حداقل سه بار فرصت داشته بلیت «آخرین» اجرای زنده را در آلمان بخرد!

‏این «آخرین» تور کنسرت‌های ابی کی شروع شد؟ دو سال پیش؟ الان تو فیس‌بوک آگهی دیدم برای یک کنسرت دیگر در هامبورگ، یک ماه و نیم دیگر!