من ارزش کنشی به نام «تحریم انتخابات» رو از نظر نمادین و فلسفی و حتی منطقی میفهمم و براش ارزش قائلم. فقط بزرگترین مشکلم باهاش اینه که هیچ نتیجهٔ خوبی رو نمیتونم برای فردای بعد از تحریم تصور کنم، بلکه دقیقاً برعکس.
چهار سال از دورهٔ ا.ن. رو داخل ایران بودم و چهارسالش رو خارج از ایران. کابوس پیوستهام در کل اون هشت سال رو هیچ وقت یادم نمیره، و اون سالهای سیاه رو به هیچ وجه قابل مقایسه با هشت سال بعدش (که البته اصلاً هم گل و بلبل نبود) نمیدونم. فقط میفهمم که فرق داشتند، خیلی هم زیاد.