persadon.com is one of the many independent Mastodon servers you can use to participate in the fediverse.
با دوستان خود گفتگو کنید و دوستان تازه بیابید. عکس، ویدیو، و نوشته‌های خود را به اشتراک بگذارید. پرسادون بخشی از شبکهٔ اجتماعی ماستودون است و می‌خواهد محیطی ایمن و پایدار برای کاربران فارسی‌زبان باشد.

به مدیریت:

آمار کارساز:

۴۴
کاربر فعّال

کدوم کاربری این‌جا دربارهٔ نامهٔ محسن به رهبر نوشته بود؟ من بعد از اون بوق رفتم دنبالش و تازه خوندن هر سه بخش (و یک پیوست) نامه رو تموم کردم. دیگه کی خونده که درباره‌اش حرف بزنیم؟ به نظر من نامهٔ مهمیه، حتی (حتی!) اگر فقط در حد فصل تازه‌ای برای کتاب (باربارا تاکمن) باشه، که البته امیدوارم نباشه.

renani.net/index.php/texts/not

www.renani.netسلام بر ایران، سلام بر رهبری .......... (گفتاری درباره واپسین فرصت افق‌گشایی و آخرین آزمون توسعه خواهی جمهوری اسلامی ایران/1)تارنمای رسمی محسن رنانی

@danialbehzadi
چون به نظر من راست می‌گه. می‌گه که *اصلاح* وضعیت امروز، نیازمند تعداد زیادی تغییر اساسی در ساختار سیاسی و اقتصادیه، و چنین اصلاحی رو، اگر قرار باشه انجام بشه (در برابر فروپاشی کامل نظام و/یا جنگ داخلی که نویسنده پتانسیل خشن‌بودنش رو خیلی زیاد می‌بینه) فقط رهبری می‌تونه انجام بده که بتونه جلوی مقاومت‌ها در برابر این اصلاحات رو بگیره، و هیچ رهبری پس از رهبر فعلی اون‌قدر فرهمند (کاریزماتیک) نخواهد بود که زور چنین کاری رو داشته باشه.

بنابراین اگر امیدی (هر چند به نظر من بی‌نهایت کوچک) به اصلاح باشه، پنجرهٔ زمانی‌اش فقط در مدت حضور رهبر فعلیه.

@masoud
۱. شاه هم پی اصلاحات بالا به پایین بود و موفق نشد.
۲. من فکر نمی‌کنم رهبر فعلی کاریزماتیک باشه و رهبر بعدی ای نتونه از اون کاریزماتیک تر باشه. خاتمی رو یادتون ه؟

@Maryam
آخه دو حالت داره؛ این فضای سیاست ایران رو یا کسی که فضا رو بسته خودش دوباره باید باز کنه (حالت اول)، و یا مردم با فشار از پایین باید باز کنن (حالت دوم).

ولی به گفتهٔ رنانی متأسفانه فضای سیاسی در این سال‌ها اون قدر بسته شده که مردم با تغییرهای کوچیک نمی‌تونن ورق رو برگردونن. زمینه‌سازی برای دورهٔ بعدی می‌شه کرد و ما همه باید این کار رو بکنیم ولی دورهٔ بعدی به دست نمیاد، مگر با تغییرهای بزرگ ناگهانی و خشونت و هزینهٔ اجتماعی زیاد و متأسفانه خون زیاد. همهٔ اینا برداشت من از حرفشه.

@Maryam
دربارهٔ نکتهٔ دومت: کاریزما نه از جهت محبوبیت در قلب‌ها، بلکه از این جهت که وقتی بخواد مثلاً نظارت استصوابی رو برداره، یا قانون اساسی رو اصلاح کنه، یا فلان بخش اقتصادی سپاه رو تعطیل کنه، همون اعضای شورای نگهبان یا فرمانده‌های سپاه یا کفن‌پوشان جان‌برکف جرأت نکنن روی حرفش حرفی بزنن.

همچین کاری رو قطعاً خاتمی نمی‌تونه بکنه. احتمالاً تنها کسی که می‌تونه بکنه رهبر فعلیه.

@masoud من فکر میکنم اصلاح خیلی بعیده اصلا امکان پذیری اش رو میگم ینی حتی اگه فرض کنیم این پتانسیل در زمان رهبری فعلی موجوده موضوع عدم امکان پذیری به خاطر ساختاری که حکومت داره .

@javadnikbakht
درسته، به نظر من هم خیلی بعیده که رهبر فعلی به چنین نامه‌ای یا هرگونه ایدهٔ مشابهی که از دیگران بیاد عمل کنه. اگر چنین کاری کنه، یک اتفاق کاملاً استثنایی خواهد بود که همه رو (هم مخالف و هم موافق) شگفت‌زده خواهد کرد و تا مدت‌ها در تاریخ به یاد آورده خواهد شد. و اتفاقاً چون ساختار حکومت این قدر الان بسته است، انجام این کار فقط از عهدهٔ رهبر برمیاد، اون هم نه هر رهبری، بلکه دقیقاً این رهبر.

@javadnikbakht
از این نظر نویسندهٔ نامه رو تحسین می‌کنم که بار توهین‌ها و تهمت‌هایی (که قطعاً بهش زده خواهد شد) رو پیشاپیش پذیرفته و این تیرش رو در تاریکی رها کرده، حتی اگر بدونه که احتمال خوردنش به هدف یک در میلیارد باشه.

@masoud
زیادی از حد خوشبینانه است به نظرم. رهبر فعلی، فروپاشی و جنگ رو به اصلاح ترجیح می‌ده و هر ذره‌ای از کم کردن فشار رو به مثابه شکستی مفتضحانه می‌بینه

@danialbehzadi
من موافق چیزی که دربارهٔ رهبر نوشتی نیستم. به نظر من رهبر یک جهان‌بینی‌ای و برنامه‌ای برای آیندهٔ ایران داره (که تا حدی درکش می‌کنم، نه این که لزوماً باهاش هم‌دل باشم) که فروپاشی کشور و جنگ جزئش نیست. حتی شاید بشه گفت خط قرمزشه. رهبر نشون داده که برخلاف بعضی آدم‌های پرسروصدای اطرافش، اتفاقاً در سطح مشخصی خیلی عملگرا و واقع‌بینه.

فکر کنم امید امثال رنانی اینه که حس عملگرایی‌اش این جا هم فعال بشه و به این برسه که اون تغییرهای پیشنهادی به معنی شکست مفتضحانه نیست، بلکه به معنی نجاته.